สุภาษิต คำคมล้านนา ๒

สุภาษิต คำคมล้านนา ๒

1. ข้ามฯข฿วฯบํ่พ฿้นฯ ฟั่งฯห฿่มฯก฿้นฯฟั่งฯฟ้อฯร  คำอ่าน   ข้าม ขัว บ่ ป๊น    ฟั่งห่มก้น ฟั่ง ฟ้อน ความหมาย  ทำสิ่งใดยังไม่เสร็จ อย่าอวดดี อย่าคุยโม้ โอ้อวด

2. เกิดฯเปนฯฅ฿นฯหื้มึนฯตาก้วฯางฯ ผํ่อฯห฿นฯทางฯไปไกลฯฯๆ  คำอ่าน   เกิด  เป๋นคนหื้อมึน  ต๋า   กว้าง    ผ่อหน ตาง   ไป  ไกล๋ ๆ    ความหมาย เกิดเป็นคนต้องมองการณ์ไกล มีวิสัยทัศน์กว้างไกล

3. ใฅ่เปนฯเสฏีฐฯหื้หั่มฯรค้าขายฯ ใฅ่หื้ฉิบฯฯหายฯหื้เห้ลฯฯรการฯพนันฯฯ คำอ่าน ใค่  เป๋น เศรษฐี  หื้อ หมั่น   ก๊า  ขาย        ใค่ หื้อ สิบ  หาย   หื้อ เหล้น    ก๋าร   พนัน ความหมาย ถ้าอยากเป็นเศรษฐีให้หมั่นค้าขาย ถ้าอยากฉิบหายให้เล่นการพนัน

4. ขอฯงบํ่กินฯรู้เนาฯ่ ขอฯงบํ่เลั่ารู้ลืมฯ  คำอ่าน ของ  บ่  กิ๋น รู้  เน่า     ของ   บ่   เล่า      รู้  ลืม  ความหมาย  ความรู้ที่ได้ศึกษาเล่าเรียน ถ้าไม่หมั่นทบทวนก็จะลืมได้

5. ไม้อ่อฯรบํ่ห่อฯรหักฯ ฅ฿นฯห฿ลฯฯวฯกรู้อ่อฯรน้อฯม  คำอ่าน ไม้ อ่อน  บ่  ห่อน  หั๋ก  คน หลวก   รู้   อ่อน  น้อม  ความหมาย  คนมีความรู้ ฉลาดรุ้จักอ่อนน้อมเป็นสิ่งที่ดี เช่นเดียวกับไม่อ่อนย่อมไม่หัก

6. นาฯํ้ฯเพิ่งฯเรือฯอ เสือฯอเพิ่งฯเหั่ลฯฯา ฅ฿นฯเถั้าเพิ่งฯฅ฿นฯหนฯุ่ม   คำอ่าน น้ำเปิ้ง  เฮือ         เสือ     เปิ้ง  เหล่า       คน  เถ้า    เปิ้ง  คน หนุ่ม  ความหมาย  คนเราย่อมอาศัยซึ่งกันและกัน ไม่มีใครอยู่ได้โดยลำพังตนเอง

7. อยฯู่อยฯ่างฯบรฯหัยฯด เทั่ากับฯฯหื้ส฿มฯบัตฯต฿วฯเกั่า  คำอ่าน อยู่อย่างประ หยัด       เต้า   กั๋บ หื้อ สมบัติ ตั๋วเก่า  ความหมาย  อยู่อย่างประหยัด เท่ากับให้สมบัติแก่ตนเอง

8. กินฯเขั้าหื้ไว้ต่านาฯํ้ฯ  คำอ่าน    กิ๋น   เข้า   หื้อ  ไว้   ต่า    น้ำ  ความหมาย ทำอะไรให้รู้จักประมาณ รู้จักความพอดี

9. คับฯฯที่อยฯู่ได้ คับฯฯใจอยฯู่ยากฯ     คำอ่าน   กั้บ ตี้ อยู่ ได้      กั้บ ใจ๋  อยู่ ยาก  ความหมาย  คับที่อยู่ได้  คับใจอยู่ยาก

10. กินฯเหือฯมฯฯรเพิ่นฯ บีดฯกินฯอยฯ่างฯเพิ่นฯ  คำอ่าน    กิ๋น เหมือน  เปิ้น  บ่ดี กิ๋นอย่าง เปิ้น  ความหมาย  การอยู่การกิน ควรจะคำนึงถึงความพอดี และฐานะของตน