ศิลาจารึก ด้านที่ ๒
ยินรยกเมือถาม สวนความแก่มนนด๋วยซื่ ไพร่ใน
เมืองสุโขไทนี๋จึ่งชม สร๋างป่าหมากป่าพลูท่ววเมือ-
งนี๋ทุกแห่ง ป่าพร๋าวก่หลายในเมืองนี๋ ป่าลาง
ก่หลายในเมืองนี๋ หมากม่วงก่หลายในเมืองนี๋
หมากขามก่หลายในเมืองนี๋ ใครสร๋างได๋ไว๋แก่มนน
กลางเมืองสุโขมัยนี๋ มีน๋ำตระพงงโพยสีใสกินดี
…ฎ่งงกินน๋ำโขงเมื่อแล๋ง รอบเมืองสุโขไทนี๋ตรี-
บูรได๋สามพนนสี่ร๋อยวา คนในเมืองสุโขไทนี๋
มกกทาน มกกทรงศีล มกกโอยทาน พ่อขุนรามคํแหง
เจ๋าเมืองสุโขไทนี๋ ท๋งงชาวแม่ชาวเจ๋า ท่วยป่ววท่วยนา-
ง ลูกเจ๋าลูกขุนท๋งงสิ๋นท๋งงหลาย ท๋งงผู๋ชายผู๋ญีง
ฝูงท่วยมีสรธาในพระพุทธศาสนทรงสีลเมื่อพรน
ษาทุกคน เมื่อโอกพรนษากรานกถิน เดือนณึ่งจิ่-
งแล๋ว เมื่อกรานกถินมีพนมเบี๋ย มีพนมหมาก มี
พนมดอกไม๋ มีหมอนน่งงหมอนโนน บริพารกถินโอ-
ยทานแล๋ปีแล๋ญิบล๋านไปสูตญัติกฐินเถืงอ-
รญญิกพู๋น เมื่อจกกเข๋ามาวยงรยงแต่อร-
ญญิกพู๋นเท่าหววลานดดํบงคํด๋วยสยงพาดสยงพี-
นสยงเลื๋อนสยงขับ ใครจกกมกกเหล๋นเหล๋น ใครจก-
กมกกหวว หววใครจกกมกกเลื๋อน เลื๋อน เมืองสุ-
โขไทนี๋มีสี่ปากปตูหลวง ท๋ยนญ่อมคนเสียดกนน
เข๋ามาดูท่านเผาทยนท่านเหล๋นไฟ เมืองสุโขไทนี๋
มีฎ่งงจกกแตก กลางเมืองสุโขไทนี๋มีพิหาร มี
พระพุทธรูปทอง มีพระอฏฐารศ มีพระพุทธรูป
มีพระพุทธรูปอนนใหญ่ มีพระพุทธรูปอนน
ราม มีพิหารอนนใหญ่มีพิหารอนนราม มีปู่
ครูนิไสยมุตก์ มีเถร มีมหาเถรเบื๋องตะวนนตก
เมืองสุโขไทนี๋มีอไรญิก พ่อขุนรามคํํแหงกทำ
โอยทานแก่มหาเถร สงงฆราชปราชญ์รยนจบปิดกไตร
หลวกกว่าปู่ครูในเมืองนี๋ ทุกคนลุกแต่เมืองสรีธ-
รมมราชมา ในกลางอรญญิก มีพิหารอนนณึ่งมน
ใหญ่ สูงงามแก่กํ มีพระอฏฐารศอนนณึ่งลุกยื-
น เบื๋องตะวนนโอกเมืองสุโขไทนี๋มีพิหารมีปู่ครู
มีทเลหลวงมีป่าหมากป่าพลูมีไร่มีนามีถิ่นถ๋าน
มีบ๋านใหญ่บ๋านเลก มีป่าม่วงมีป่าขาม ดูงามฎงงแกล้
|
ศิลาจารึก ด้านที่ ๒
ยินเรียกเมือถาม สวนความแก่มันด้วยซื่อ ไพร่ใน
เมืองสุโขไทนี้จึ่งชม สร้างป่าหมากป่าพลูทั่วเมือ-
งนี้ทุกแห่ง ป่าพร้าวก่หลายในเมืองนี้ ป่าลาง
ก่หลายในเมืองนี้ หมากม่วงก่หลายในเมืองนี้
หมากขามก่หลายในเมืองนี้ ใครสร้างได้ไว้แก่มัน
กลางเมืองสุโขมัยนี้ มีน้ำตระพังโพยสีใสกินดี
…ฎั่งกินน้ำโขงเมื่อแล้ง รอบเมืองสุโขไทนี้ตรี-
บูรได้สามพันสี่ร้อยวา คนในเมืองสุโขไทนี้
มักทาน มักทรงศีล มักโอยทาน พ่อขุนรามคำแหง
เจ้าเมืองสุโขไทนี้ ทั้งชาวแม่ชาวเจ้า ท่วยปั่วท่วยนา-
ง ลูกเจ้าลูกขุนทั้งสิ้นทั้งหลาย ทั้งผู้ชายผู้ญีง
ฝูงท่วยมีสรธาในพระพุทธศาสนทรงสีลเมื่อพรร
ษาทุกคน เมื่อโอกพรรษากรานกถิน เดือนณึ่งจิ่-
งแล้ว เมื่อกรานกถินมีพนมเบี้ย มีพนมหมาก มี
พนมดอกไม้ มีหมอนนั่งหมอนโนน บริพารกถินโอ-
ยทานแล้ปีแล้ญิบล้านไปสูตญัติกฐินเถืงอ-
รญญิกพู้น เมื่อจักเข้ามาเวียงเรียงแต่อร-
ญญิกพู้นเท่าหัวลานดํบงคํด้วยเสียงพาดเสียงพี-
นเสียงเลื้อนเสียงขับ ใครจักมักเหล้นเหล้น ใครจก-
กมักหัว หัวใครจักมักเลื้อน เลื้อน เมืองสุ-
โขไทนี้มีสี่ปากปตูหลวง เที้ยนญ่อมคนเสียดกัน
เข้ามาดูท่านเผาเทียนท่านเหล้นไฟ เมืองสุโขไทนี้
มีฎั่งจักแตก กลางเมืองสุโขไทนี้มีพิหาร มี
พระพุทธรูปทอง มีพระอัฏฐารศ มีพระพุทธรูป
มีพระพุทธรูปอันใหญ่ มีพระพุทธรูปอัน
ราม มีพิหารอันใหญ่มีพิหารอันราม มีปู่
ครูนิสัยมุตก์ มีเถร มีมหาเถรเบื้องตะวันตก
เมืองสุโขไทนี้มีอไรญิก พ่อขุนรามคำแหงกทำ
โอยทานแก่มหาเถร สังฆราชปราชญ์เรียนจบปิดกไตร
หลวกกว่าปู่ครูในเมืองนี้ ทุกคนลุกแต่เมืองสรีธ-
รรมราชมา ในกลางอรัญญิก มีพิหารอันณึ่งมน
ใหญ่ สูงงามแก่กํ มีพระอฏฐารศอันณึ่งลุกยื-
น เบื้องตะวันโอกเมืองสุโขไทนี้มีพิหารมีปู่ครู
มีทเลหลวงมีป่าหมากป่าพลูมีไร่มีนามีถิ่นถ้าน
มีบ้านใหญ่บ้านเลก มีป่าม่วงมีป่าขาม ดูงามฎั่งแกล้
|
ยินดีต้อนรับเข้าสู่ : https://satakarn.blogspot.com/
เว็บบล็อกเพื่อการศึกษาภาษาไทย และภาษาล้านนา
จัดทำโดย ครูอิ่นคำ ศตกาญจน์ โรงเรียนบุญเรืองวิทยาคม
วันอาทิตย์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2555
ศิลาจารึก03
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น