มิติแห่งกาลเวลา
ผ่านพ้นไปอีก 1 ปีครับ คือปี พ.ศ. 2558 หรือ ปี ค.ศ. 2015
ก็เป็นเรื่องของกาลเวลา ที่ครบรอบ 365 วัน หรือ 12 เดือน หรือโลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ได้
1 รอบ แต่คนเราก็ให้ความสำคัญกับเทศกาลส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ ทุกชาติทุกภาษาก็ว่าได้
สำหรับเด็ก ๆ หรือวัยรุ่น เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็จะรู้สึกว่าเขาเติบโต หรือเจริญวัยขึ้นมาอีก 1 ปี
สำหรับคนที่อยู่ในวัยเรียนก็จะรู้สึกว่า เขากำลังจะได้เลื่อนชั้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า บางคนก็
เตรียมตัวสำหรับการศึกษาในระดับอุดมศึกษา ในปีการศึกษาต่อไป ก็อยู่ใน ปี พ.ศ. 2559 นี่ แหละ
บางคนกำลังจะจบการศึกษาในระดับอุดมศึกษา จะเป็นปริญญาตรี โท เอก หรือระดับอนุปริญญาก็ตาม
ก็คงคิดถึงหน้าที่การงานที่จะสมัครเข้าไปทำ
สำหรับคนที่อยู่ในวัยทำงาน ก็ทำต่อไป คิดแต่ว่าจะทำอะไร อย่างไร จะพัฒนางานให้เจริญ
ก้าวหน้าอย่างไร หรือบางคนก็อาจจะคิดเปลี่ยนงานใหม่ ที่คิดว่าน่าจะดี น่าจะทำให้ตนเองก้าวหน้า
กว่าเดิม
สำหรับคนที่อยู่ในวัยเกษียณ หรือ สว. (สูงวัย) ทั้งหลาย ก็จะช่วยกันดูแลหลาน ดูความก้าวหน้า
ของลูกหลาน ที่เป็นผลผลิตของตัวเอง คอยให้กำลังใจ ให้คำปรึกษาต่างๆ สนับสนุนด้านทุนทรัพย์บ้าง
เพื่อให้ครอบครัวของลูกหลาน ดำเนินไปด้วยดี
ดังนั้น เราก็จะเห็นว่าทุกวัย ทุกบทบาท อยู่ในห้วงของมิติแห่งกาลเวลาทั้งสิ้น ลองตั้งคำถาม
ถามตัวเองนะครับว่า อะไรบ้างที่ไม่เกี่ยวข้องกับกาลเวลา แม้แต่คุณกำลังคอยใครสักคน ที่นัดว่าจะ
ไปทานข้าวด้วยกัน นี่ก็เลยเวลานัดไปแล้ว 30 นาที โทรไปก็ไม่รับสาย เกิดอะไรขึ้นกับเขานะ เป็นไง
ครับ 30 นาที แห่งความทรมานใจ นักเรียนกำลังทดลองวิทยาศาสตร์ เรื่อง............การทดลองนี้
ครูให้เวลาในการทดลอง 35 นาที แล้วให้นักเรียนสรุปผลการทดลองส่งครู วิชาภาษาอังกฤษ ครูให้
นักเรียนท่องคำศัพท์ 10 คำ ให้สามารถอ่านได้ เขียนได้ โดยใช้เวลา 20 นาที.....ชายคนหนึ่งกำลังฝึก
ทำสมาธิ เขาจะใช้เวลาในการฝึกสมาธิ โดยใช้เวลา 20 นาที ก่อนจะเข้านอน......ผู้จัดการได้นัดหมาย
ให้พนักงานฝ่ายผลิตทุกคน ประชุม ในเวลา 13.00 น. วันที่ 6 มกราคม 2559 ที่ห้องประชุมของบริษัท
...........ครับ มนุษย์และสรรพสิ่งต่างก็อยู่ในห้วงของมิติแห่งกาลเวลา สามัญลักษณะ 3 กล่าวคือ
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
อนิจจัง ความเปลี่ยนแปลง ความไม่คงที่อยู่อย่างเดิม เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น พัฒนาขึ้น
ก็เป็น อนิจจัง คือไม่ได้อยู่กับที่ เปลี่ยนแปลงไปในทางลบ หรือด้อยลง เลวลง เช่นคนเรา อายุุมากขึ้น
สภาพร่างกายก็ แก่ ชรา และตายไป ตึก อาคาร บ้านเรือน เมื่ออายุมากขึ้น ก็เก่าแก่ ผุพัง ถ้าได้รับ
การบูรณะซ่อมแซม ก็อาจอยู่ได้นานอยู่บ้าง แต่สิ่งก่อสร้างที่เป็นเนื้อเดิม ก็นับวันจะผุพัง เสื่อม สลายไป
ทุกขัง ความทนอยูในสภาพนั้น ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ
อนัตตา ความไม่ใช่ตัวตน ไม่มีตัวตน ข้อนี้ก็คงเข้าใจยาก ในฐานะปุถุชน สามัญชน เรา ท่าน
ที่ยังมีกิเลสอยู่มากมาย คือ ในความจริงสูงสุด หรือความจริงระดับปรมัตถ์ จะยึดเอาอะไรมาเป็นตัวตน
หรือของตน ของคุณ ของฉันไม่ได้ อริยบุคคลตั้งแต่ โสดาบัน ขึ้นไปเท่านั้น ที่จะเห็นอนัตตา อย่าง
แจ่มแจ้ง ในฐานะที่หลายๆ ท่านเป็นชาวพุทธ ก็ควรศึกษาให้เข้าใจ
ผ่านพ้นไปอีก 1 ปีครับ คือปี พ.ศ. 2558 หรือ ปี ค.ศ. 2015
ก็เป็นเรื่องของกาลเวลา ที่ครบรอบ 365 วัน หรือ 12 เดือน หรือโลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ได้
1 รอบ แต่คนเราก็ให้ความสำคัญกับเทศกาลส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ ทุกชาติทุกภาษาก็ว่าได้
สำหรับเด็ก ๆ หรือวัยรุ่น เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็จะรู้สึกว่าเขาเติบโต หรือเจริญวัยขึ้นมาอีก 1 ปี
สำหรับคนที่อยู่ในวัยเรียนก็จะรู้สึกว่า เขากำลังจะได้เลื่อนชั้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า บางคนก็
เตรียมตัวสำหรับการศึกษาในระดับอุดมศึกษา ในปีการศึกษาต่อไป ก็อยู่ใน ปี พ.ศ. 2559 นี่ แหละ
บางคนกำลังจะจบการศึกษาในระดับอุดมศึกษา จะเป็นปริญญาตรี โท เอก หรือระดับอนุปริญญาก็ตาม
ก็คงคิดถึงหน้าที่การงานที่จะสมัครเข้าไปทำ
สำหรับคนที่อยู่ในวัยทำงาน ก็ทำต่อไป คิดแต่ว่าจะทำอะไร อย่างไร จะพัฒนางานให้เจริญ
ก้าวหน้าอย่างไร หรือบางคนก็อาจจะคิดเปลี่ยนงานใหม่ ที่คิดว่าน่าจะดี น่าจะทำให้ตนเองก้าวหน้า
กว่าเดิม
สำหรับคนที่อยู่ในวัยเกษียณ หรือ สว. (สูงวัย) ทั้งหลาย ก็จะช่วยกันดูแลหลาน ดูความก้าวหน้า
ของลูกหลาน ที่เป็นผลผลิตของตัวเอง คอยให้กำลังใจ ให้คำปรึกษาต่างๆ สนับสนุนด้านทุนทรัพย์บ้าง
เพื่อให้ครอบครัวของลูกหลาน ดำเนินไปด้วยดี
ดังนั้น เราก็จะเห็นว่าทุกวัย ทุกบทบาท อยู่ในห้วงของมิติแห่งกาลเวลาทั้งสิ้น ลองตั้งคำถาม
ถามตัวเองนะครับว่า อะไรบ้างที่ไม่เกี่ยวข้องกับกาลเวลา แม้แต่คุณกำลังคอยใครสักคน ที่นัดว่าจะ
ไปทานข้าวด้วยกัน นี่ก็เลยเวลานัดไปแล้ว 30 นาที โทรไปก็ไม่รับสาย เกิดอะไรขึ้นกับเขานะ เป็นไง
ครับ 30 นาที แห่งความทรมานใจ นักเรียนกำลังทดลองวิทยาศาสตร์ เรื่อง............การทดลองนี้
ครูให้เวลาในการทดลอง 35 นาที แล้วให้นักเรียนสรุปผลการทดลองส่งครู วิชาภาษาอังกฤษ ครูให้
นักเรียนท่องคำศัพท์ 10 คำ ให้สามารถอ่านได้ เขียนได้ โดยใช้เวลา 20 นาที.....ชายคนหนึ่งกำลังฝึก
ทำสมาธิ เขาจะใช้เวลาในการฝึกสมาธิ โดยใช้เวลา 20 นาที ก่อนจะเข้านอน......ผู้จัดการได้นัดหมาย
ให้พนักงานฝ่ายผลิตทุกคน ประชุม ในเวลา 13.00 น. วันที่ 6 มกราคม 2559 ที่ห้องประชุมของบริษัท
...........ครับ มนุษย์และสรรพสิ่งต่างก็อยู่ในห้วงของมิติแห่งกาลเวลา สามัญลักษณะ 3 กล่าวคือ
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
อนิจจัง ความเปลี่ยนแปลง ความไม่คงที่อยู่อย่างเดิม เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น พัฒนาขึ้น
ก็เป็น อนิจจัง คือไม่ได้อยู่กับที่ เปลี่ยนแปลงไปในทางลบ หรือด้อยลง เลวลง เช่นคนเรา อายุุมากขึ้น
สภาพร่างกายก็ แก่ ชรา และตายไป ตึก อาคาร บ้านเรือน เมื่ออายุมากขึ้น ก็เก่าแก่ ผุพัง ถ้าได้รับ
การบูรณะซ่อมแซม ก็อาจอยู่ได้นานอยู่บ้าง แต่สิ่งก่อสร้างที่เป็นเนื้อเดิม ก็นับวันจะผุพัง เสื่อม สลายไป
ทุกขัง ความทนอยูในสภาพนั้น ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ
อนัตตา ความไม่ใช่ตัวตน ไม่มีตัวตน ข้อนี้ก็คงเข้าใจยาก ในฐานะปุถุชน สามัญชน เรา ท่าน
ที่ยังมีกิเลสอยู่มากมาย คือ ในความจริงสูงสุด หรือความจริงระดับปรมัตถ์ จะยึดเอาอะไรมาเป็นตัวตน
หรือของตน ของคุณ ของฉันไม่ได้ อริยบุคคลตั้งแต่ โสดาบัน ขึ้นไปเท่านั้น ที่จะเห็นอนัตตา อย่าง
แจ่มแจ้ง ในฐานะที่หลายๆ ท่านเป็นชาวพุทธ ก็ควรศึกษาให้เข้าใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น