การใช้ตัวสะกดแบบตัวข่มตัวซ้อน หมายถึงคำที่มีพยัญชนะสังโยค คือพยัญชนะตัวสะกดและตัวตาม และคำที่ใช้พยัญชนะซ้อน คือตามด้วยพยัญชนะเดียวกันกับตัวสะกด ซึ่งคำเหล่านี้จะเป็นคำที่มา
จากภาษาบาลีทั้งสิ้น เช่น
ทุกขฯ์ หัตถฯา อักขฯระ มัจฉฯา เมตตฯา มัคคฯาฯ
วัตถฯุ อัชชฯะ อัตตฯา วัฑฒฯกี พุทธฯา สิทิธฯ สัจจฯะ
อัจฉฯฯรา สัทธฯา วิชชฯา ลัทธฯิ วัค์คฯ อัตถฯะ กัม์มฯ
มังสฯา พุเทธฯา กังขฯา มัชิจฯยฯมา ธัม์มฯ พงฯทิธฯ
ปัญญฯา ปัญหฯา คัจฉฯามิ รักขฯติ รักขฯนิตฯ
ในภาษาล้านนามีคำบางส่วนที่มีวิธีการเขียนแบบพิเศษ เพื่อรวบรัดการเขียนคำให้ง่ายขึ้น หรือสั้น และสะดวกกว่าเดิม ได้แก่คำต่อไปนี้
จากภาษาบาลีทั้งสิ้น เช่น
ทุกขฯ์ หัตถฯา อักขฯระ มัจฉฯา เมตตฯา มัคคฯาฯ
วัตถฯุ อัชชฯะ อัตตฯา วัฑฒฯกี พุทธฯา สิทิธฯ สัจจฯะ
อัจฉฯฯรา สัทธฯา วิชชฯา ลัทธฯิ วัค์คฯ อัตถฯะ กัม์มฯ
มังสฯา พุเทธฯา กังขฯา มัชิจฯยฯมา ธัม์มฯ พงฯทิธฯ
ปัญญฯา ปัญหฯา คัจฉฯามิ รักขฯติ รักขฯนิตฯ
การเขียนคำพิเศษ
ในภาษาล้านนามีคำบางส่วนที่มีวิธีการเขียนแบบพิเศษ เพื่อรวบรัดการเขียนคำให้ง่ายขึ้น หรือสั้น และสะดวกกว่าเดิม ได้แก่คำต่อไปนี้
คำศัพท์
|
คำอ่าน
|
คำศัพท์
|
คำอ่าน
|
ก้อมี (ก็มี)
|
|||
บุนยาทิก๋าน
|
|||
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น